publicerad: 2015
störtkruka
stört|kruka
substantiv
~n ‑krukor • ⟨vard.⟩ störthjälm
| Singular | |
|---|---|
| en störtkruka | obestämd form |
| en störtkrukas | obestämd form genitiv |
| störtkrukan | bestämd form |
| störtkrukans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| störtkrukor | obestämd form |
| störtkrukors | obestämd form genitiv |
| störtkrukorna | bestämd form |
| störtkrukornas | bestämd form genitiv |


