publicerad: 2015
stadium
stadi·um
[sta´di‑]
substantiv
stadiet stadier • skede, fas, punkt i process – I sammansättn. stadie-.
| Singular | |
|---|---|
| ett stadium | obestämd form |
| ett stadiums | obestämd form genitiv |
| stadiet | bestämd form |
| stadiets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| stadier | obestämd form |
| stadiers | obestämd form genitiv |
| stadierna | bestämd form |
| stadiernas | bestämd form genitiv |


