publicerad: 2015
strålning
strål·ning
substantiv
~en ~ar • jfr stråle 1
| Singular | |
|---|---|
| en strålning | obestämd form |
| en strålnings | obestämd form genitiv |
| strålningen | bestämd form |
| strålningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| strålningar | obestämd form |
| strålningars | obestämd form genitiv |
| strålningarna | bestämd form |
| strålningarnas | bestämd form genitiv |


