publicerad: 2015
strukturalism
strukt·ur·al·ism
[‑is´m]
substantiv
~en • en vetenskaplig inriktning t.ex. inom språkvetenskapen och antropologin där alla delar ses i relation till helheten
| Singular | |
|---|---|
| en strukturalism | obestämd form |
| en strukturalisms | obestämd form genitiv |
| strukturalismen | bestämd form |
| strukturalismens | bestämd form genitiv |


