publicerad: 2015
supinumform
sup·in·um|form
substantiv
~en ~er supinum 2form 1
| Singular | |
|---|---|
| en supinumform | obestämd form |
| en supinumforms | obestämd form genitiv |
| supinumformen | bestämd form |
| supinumformens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| supinumformer | obestämd form |
| supinumformers | obestämd form genitiv |
| supinumformerna | bestämd form |
| supinumformernas | bestämd form genitiv |


