publicerad: 2015
terroristbrott
terr·or·ist|brott
substantiv
~et; pl. ~ terrorist brott 1
| Singular | |
|---|---|
| ett terroristbrott | obestämd form |
| ett terroristbrotts | obestämd form genitiv |
| terroristbrottet | bestämd form |
| terroristbrottets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| terroristbrott | obestämd form |
| terroristbrotts | obestämd form genitiv |
| terroristbrotten | bestämd form |
| terroristbrottens | bestämd form genitiv |


