publicerad: 2015
tillstunda
till|stunda
verb
~de ~t • ⟨ngt högt.⟩ snart inträffa: den tillstundande julen
| Finita former | |
|---|---|
| tillstundar | presens aktiv |
| tillstundade | preteritum aktiv |
| tillstunda | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att tillstunda | infinitiv aktiv |
| har/hade tillstundat | supinum aktiv |
| Presens particip | |
| tillstundande | |


