publicerad: 2015
timmätare
tim|mät·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑mätarna timme mätare 1
| Singular | |
|---|---|
| en timmätare | obestämd form |
| en timmätares | obestämd form genitiv |
| timmätaren | bestämd form |
| timmätarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| timmätare | obestämd form |
| timmätares | obestämd form genitiv |
| timmätarna | bestämd form |
| timmätarnas | bestämd form genitiv |


