publicerad: 2015
timmätning
tim|mät·ning
substantiv
~en ~ar timme mätning 1
| Singular | |
|---|---|
| en timmätning | obestämd form |
| en timmätnings | obestämd form genitiv |
| timmätningen | bestämd form |
| timmätningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| timmätningar | obestämd form |
| timmätningars | obestämd form genitiv |
| timmätningarna | bestämd form |
| timmätningarnas | bestämd form genitiv |


