publicerad: 2015
trafikkort
traf·ik|kort
substantiv
~et; pl. ~ trafik 2kort
| Singular | |
|---|---|
| ett trafikkort | obestämd form |
| ett trafikkorts | obestämd form genitiv |
| trafikkortet | bestämd form |
| trafikkortets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| trafikkort | obestämd form |
| trafikkorts | obestämd form genitiv |
| trafikkorten | bestämd form |
| trafikkortens | bestämd form genitiv |


