publicerad: 2015
tukt
tukt
substantiv
~en • ⟨ngt åld.⟩ sträng disciplin
| Singular | |
|---|---|
| en tukt | obestämd form |
| en tukts | obestämd form genitiv |
| tukten | bestämd form |
| tuktens | bestämd form genitiv |


