publicerad: 2015
tvåvåningshus
två·vån·ings|hus
substantiv
~et; pl. ~ tvåvånings hus 1
| Singular | |
|---|---|
| ett tvåvåningshus | obestämd form |
| ett tvåvåningshus | obestämd form genitiv |
| tvåvåningshuset | bestämd form |
| tvåvåningshusets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| tvåvåningshus | obestämd form |
| tvåvåningshus | obestämd form genitiv |
| tvåvåningshusen | bestämd form |
| tvåvåningshusens | bestämd form genitiv |


