publicerad: 2015
underställa
under|ställa
verb
‑ställde ‑ställt • för prövning hänskjuta till; ställa under ledning av
| Finita former | |
|---|---|
| underställer | presens aktiv |
| underställs (underställes) | presens passiv |
| underställde | preteritum aktiv |
| underställdes | preteritum passiv |
| underställ | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att underställa | infinitiv aktiv |
| att underställas | infinitiv passiv |
| har/hade underställt | supinum aktiv |
| har/hade underställts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| underställande | |
| Perfekt particip | |
| en underställd + substantiv | |
| ett underställt + substantiv | |
| den/det/de underställda + substantiv | |
| den underställde + maskulint substantiv | |


