publicerad: 2015
uppfinningsförmåga
upp·finn·ings|för·måga
substantiv
~n uppfinning förmåga 1
| Singular | |
|---|---|
| en uppfinningsförmåga | obestämd form |
| en uppfinningsförmågas | obestämd form genitiv |
| uppfinningsförmågan | bestämd form |
| uppfinningsförmågans | bestämd form genitiv |


