publicerad: 2015
uppmuntring
upp|muntr·ing
substantiv
~en ~ar uppmuntra
| Singular | |
|---|---|
| en uppmuntring | obestämd form |
| en uppmuntrings | obestämd form genitiv |
| uppmuntringen | bestämd form |
| uppmuntringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| uppmuntringar | obestämd form |
| uppmuntringars | obestämd form genitiv |
| uppmuntringarna | bestämd form |
| uppmuntringarnas | bestämd form genitiv |


