publicerad: 2015
urmänniska
ur|männ·iska
substantiv
~n ‑människor • till ur- 1 människa
| Singular | |
|---|---|
| en urmänniska | obestämd form |
| en urmänniskas | obestämd form genitiv |
| urmänniskan | bestämd form |
| urmänniskans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| urmänniskor | obestämd form |
| urmänniskors | obestämd form genitiv |
| urmänniskorna | bestämd form |
| urmänniskornas | bestämd form genitiv |


