publicerad: 2015
utjämning
ut|jämn·ing
substantiv
~en ~ar 1 till utjämna 12 till utjämna 23 till utjämna 3 – Alla sammansättn. med utjämnings- hör till utjämning 2.
| Singular | |
|---|---|
| en utjämning | obestämd form |
| en utjämnings | obestämd form genitiv |
| utjämningen | bestämd form |
| utjämningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utjämningar | obestämd form |
| utjämningars | obestämd form genitiv |
| utjämningarna | bestämd form |
| utjämningarnas | bestämd form genitiv |


