publicerad: 2015
utväxling
ut|växl·ing
substantiv
~en ~ar 1 till utväxla: utväxling av krigsfångar2 överföring av mekanisk rörelse: hög utväxling
| Singular | |
|---|---|
| en utväxling | obestämd form |
| en utväxlings | obestämd form genitiv |
| utväxlingen | bestämd form |
| utväxlingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utväxlingar | obestämd form |
| utväxlingars | obestämd form genitiv |
| utväxlingarna | bestämd form |
| utväxlingarnas | bestämd form genitiv |


