publicerad: 2015
vertikalcirkel
vert·ik·al|cirkel
substantiv
~n ‑cirklar 1 ett äldre instrument för höjdmätning t.ex. av himlakroppar2 storcirkel på himmelssfären
| Singular | |
|---|---|
| en vertikalcirkel | obestämd form |
| en vertikalcirkels | obestämd form genitiv |
| vertikalcirkeln | bestämd form |
| vertikalcirkelns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vertikalcirklar | obestämd form |
| vertikalcirklars | obestämd form genitiv |
| vertikalcirklarna | bestämd form |
| vertikalcirklarnas | bestämd form genitiv |


