publicerad: 2015
vidarebefordra
vid·are|be·fordra
verb
~de ~t • till befordra 2 vidare
| Finita former | |
|---|---|
| vidarebefordrar | presens aktiv |
| vidarebefordras | presens passiv |
| vidarebefordrade | preteritum aktiv |
| vidarebefordrades | preteritum passiv |
| vidarebefordra | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att vidarebefordra | infinitiv aktiv |
| att vidarebefordras | infinitiv passiv |
| har/hade vidarebefordrat | supinum aktiv |
| har/hade vidarebefordrats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| vidarebefordrande | |
| Perfekt particip | |
| en vidarebefordrad + substantiv | |
| ett vidarebefordrat + substantiv | |
| den/det/de vidarebefordrade + substantiv | |


