publicerad: 2015
vindsvåning
vinds|vån·ing
substantiv
~en ~ar • till våning 1,2 1vind 2
| Singular | |
|---|---|
| en vindsvåning | obestämd form |
| en vindsvånings | obestämd form genitiv |
| vindsvåningen | bestämd form |
| vindsvåningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vindsvåningar | obestämd form |
| vindsvåningars | obestämd form genitiv |
| vindsvåningarna | bestämd form |
| vindsvåningarnas | bestämd form genitiv |


