publicerad: 2015
visering
vis·er·ing
substantiv
~en ~ar visera
| Singular | |
|---|---|
| en visering | obestämd form |
| en viserings | obestämd form genitiv |
| viseringen | bestämd form |
| viseringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| viseringar | obestämd form |
| viseringars | obestämd form genitiv |
| viseringarna | bestämd form |
| viseringarnas | bestämd form genitiv |


