publicerad: 2015
barnafar
barna|far
el. barna|fader
substantiv
‑fadern ‑fäder barn 1far
| Singular | |
|---|---|
| en barnafar (en barnafader) | obestämd form |
| en barnafars (en barnafaders) | obestämd form genitiv |
| barnafadern | bestämd form |
| barnafaderns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| barnafäder | obestämd form |
| barnafäders | obestämd form genitiv |
| barnafäderna | bestämd form |
| barnafädernas | bestämd form genitiv |


