publicerad: 2015
blixtanfall
blixt|an·fall
substantiv
~et; pl. ~ • till blixt 3 anfall 1
| Singular | |
|---|---|
| ett blixtanfall | obestämd form |
| ett blixtanfalls | obestämd form genitiv |
| blixtanfallet | bestämd form |
| blixtanfallets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| blixtanfall | obestämd form |
| blixtanfalls | obestämd form genitiv |
| blixtanfallen | bestämd form |
| blixtanfallens | bestämd form genitiv |


