publicerad: 2015
dänga
1dänga
verb
dängde dängt • slå; slänga
| Finita former | |
|---|---|
| dänger | presens aktiv |
| dängs (dänges) | presens passiv |
| dängde | preteritum aktiv |
| dängdes | preteritum passiv |
| däng | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att dänga | infinitiv aktiv |
| att dängas | infinitiv passiv |
| har/hade dängt | supinum aktiv |
| har/hade dängts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| dängande | |
| Perfekt particip | |
| en dängd + substantiv | |
| ett dängt + substantiv | |
| den/det/de dängda + substantiv | |
2dänga
substantiv
~n dängor • ⟨vard.⟩ slagdänga
| Singular | |
|---|---|
| en dänga | obestämd form |
| en dängas | obestämd form genitiv |
| dängan | bestämd form |
| dängans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| dängor | obestämd form |
| dängors | obestämd form genitiv |
| dängorna | bestämd form |
| dängornas | bestämd form genitiv |


