publicerad: 2015
förväxling
för·växl·ing
substantiv
~en ~ar förväxla
| Singular | |
|---|---|
| en förväxling | obestämd form |
| en förväxlings | obestämd form genitiv |
| förväxlingen | bestämd form |
| förväxlingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| förväxlingar | obestämd form |
| förväxlingars | obestämd form genitiv |
| förväxlingarna | bestämd form |
| förväxlingarnas | bestämd form genitiv |


