publicerad: 2015
flundra
flundra
substantiv
~n flundror • flatfisk – I sammansättn. flundre-.
| Singular | |
|---|---|
| en flundra | obestämd form |
| en flundras | obestämd form genitiv |
| flundran | bestämd form |
| flundrans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| flundror | obestämd form |
| flundrors | obestämd form genitiv |
| flundrorna | bestämd form |
| flundrornas | bestämd form genitiv |


