publicerad: 2015
gingivit
gingiv·it
[jiŋgivi´t]
substantiv
~en • tandköttsinflammation
| Singular | |
|---|---|
| en gingivit | obestämd form |
| en gingivits | obestämd form genitiv |
| gingiviten | bestämd form |
| gingivitens | bestämd form genitiv |


