publicerad: 2015
gottgöra
gott|göra
verb
‑gjorde, ‑gjort, ‑gjord n. ‑gjort, pres. ‑gör • ge ekonomisk ersättning; äv. bildl.
| Finita former | |
|---|---|
| gottgör | presens aktiv |
| gottgörs (gottgöres) | presens passiv |
| gottgjorde | preteritum aktiv |
| gottgjordes | preteritum passiv |
| gottgör | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att gottgöra | infinitiv aktiv |
| att gottgöras | infinitiv passiv |
| har/hade gottgjort | supinum aktiv |
| har/hade gottgjorts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| gottgörande | |
| Perfekt particip | |
| en gottgjord + substantiv | |
| ett gottgjort + substantiv | |
| den/det/de gottgjorda + substantiv | |
| den gottgjorde + maskulint substantiv | |


