publicerad: 2015
grubba
grubba
substantiv
~n grubbor • ⟨prov.⟩ grop, sänka
| Singular | |
|---|---|
| en grubba | obestämd form |
| en grubbas | obestämd form genitiv |
| grubban | bestämd form |
| grubbans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| grubbor | obestämd form |
| grubbors | obestämd form genitiv |
| grubborna | bestämd form |
| grubbornas | bestämd form genitiv |


