publicerad: 2015
körkarl
kör|karl
substantiv
~en ~ar • ⟨åld.⟩ kusk e.d.
| Singular | |
|---|---|
| en körkarl | obestämd form |
| en körkarls | obestämd form genitiv |
| körkarlen | bestämd form |
| körkarlens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| körkarlar | obestämd form |
| körkarlars | obestämd form genitiv |
| körkarlarna | bestämd form |
| körkarlarnas | bestämd form genitiv |


