publicerad: 2015
karabinjär
karab·inj·är
[‑ä´r]
substantiv
~en ~er • italiensk polis
| Singular | |
|---|---|
| en karabinjär | obestämd form |
| en karabinjärs | obestämd form genitiv |
| karabinjären | bestämd form |
| karabinjärens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| karabinjärer | obestämd form |
| karabinjärers | obestämd form genitiv |
| karabinjärerna | bestämd form |
| karabinjärernas | bestämd form genitiv |


