publicerad: 2015
klängning
kläng·ning
substantiv
~en 1 till klänga 12 till klänga 2
| Singular | |
|---|---|
| en klängning | obestämd form |
| en klängnings | obestämd form genitiv |
| klängningen | bestämd form |
| klängningens | bestämd form genitiv |


