publicerad: 2015
konfundera
kon·fund·era
verb
~de ~t • förbrylla, göra förvirrad
| Finita former | |
|---|---|
| konfunderar | presens aktiv |
| konfunderas | presens passiv |
| konfunderade | preteritum aktiv |
| konfunderades | preteritum passiv |
| konfundera | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att konfundera | infinitiv aktiv |
| att konfunderas | infinitiv passiv |
| har/hade konfunderat | supinum aktiv |
| har/hade konfunderats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| konfunderande | |
| Perfekt particip | |
| en konfunderad + substantiv | |
| ett konfunderat + substantiv | |
| den/det/de konfunderade + substantiv | |


