publicerad: 2015
kontrastering
kontr·ast·er·ing
substantiv
~en ~ar kontrastera
| Singular | |
|---|---|
| en kontrastering | obestämd form |
| en kontrasterings | obestämd form genitiv |
| kontrasteringen | bestämd form |
| kontrasteringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kontrasteringar | obestämd form |
| kontrasteringars | obestämd form genitiv |
| kontrasteringarna | bestämd form |
| kontrasteringarnas | bestämd form genitiv |


