publicerad: 2015
kringfart
kring|fart
substantiv
~en ~er • till fart 2,3 kring
| Singular | |
|---|---|
| en kringfart | obestämd form |
| en kringfarts | obestämd form genitiv |
| kringfarten | bestämd form |
| kringfartens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kringfarter | obestämd form |
| kringfarters | obestämd form genitiv |
| kringfarterna | bestämd form |
| kringfarternas | bestämd form genitiv |


