publicerad: 2015
lyssna
lyssna
verb
~de ~t • försöka höra; uppmärksamt höra på; lyssna till ngt äv. bildl. skänka uppmärksamhet åt ngt
| Finita former | |
|---|---|
| lyssnar | presens aktiv |
| lyssnas | presens passiv |
| lyssnade | preteritum aktiv |
| lyssnades | preteritum passiv |
| lyssna | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att lyssna | infinitiv aktiv |
| att lyssnas | infinitiv passiv |
| har/hade lyssnat | supinum aktiv |
| har/hade lyssnats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| lyssnande | |
| Perfekt particip | |
| en lyssnad + substantiv | |
| ett lyssnat + substantiv | |
| den/det/de lyssnade + substantiv | |
lyssna av
• lyssna av el. avlyssna ett samtalInfinita former att lyssna av infinitiv aktiv Presens particip avlyssnande Perfekt particip en avlyssnad + substantiv ett avlyssnat + substantiv den/det/de avlyssnade + substantiv
lyssna in
• lyssna noga påInfinita former att lyssna in infinitiv aktiv Presens particip inlyssnande Perfekt particip en inlyssnad + substantiv ett inlyssnat + substantiv den/det/de inlyssnade + substantiv


