publicerad: 2015
omstämning
om|stäm·ning
substantiv
~en ~ar stämning 1
Singular | |
---|---|
en omstämning | obestämd form |
en omstämnings | obestämd form genitiv |
omstämningen | bestämd form |
omstämningens | bestämd form genitiv |
Plural | |
omstämningar | obestämd form |
omstämningars | obestämd form genitiv |
omstämningarna | bestämd form |
omstämningarnas | bestämd form genitiv |