publicerad: 2015
polisinrättning
pol·is|in·rätt·ning
substantiv
~en ~ar • ⟨finl.⟩ polismyndighet
| Singular | |
|---|---|
| en polisinrättning | obestämd form |
| en polisinrättnings | obestämd form genitiv |
| polisinrättningen | bestämd form |
| polisinrättningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| polisinrättningar | obestämd form |
| polisinrättningars | obestämd form genitiv |
| polisinrättningarna | bestämd form |
| polisinrättningarnas | bestämd form genitiv |


