publicerad: 2015
rangering
rang·er·ing
substantiv
~en ~ar rangera
| Singular | |
|---|---|
| en rangering | obestämd form |
| en rangerings | obestämd form genitiv |
| rangeringen | bestämd form |
| rangeringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| rangeringar | obestämd form |
| rangeringars | obestämd form genitiv |
| rangeringarna | bestämd form |
| rangeringarnas | bestämd form genitiv |


