publicerad: 2015
signalering
sign·al·er·ing
substantiv
~en ~ar signalera
| Singular | |
|---|---|
| en signalering | obestämd form |
| en signalerings | obestämd form genitiv |
| signaleringen | bestämd form |
| signaleringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| signaleringar | obestämd form |
| signaleringars | obestämd form genitiv |
| signaleringarna | bestämd form |
| signaleringarnas | bestämd form genitiv |


