publicerad: 2015
skuggning
skugg·ning
substantiv
~en ~ar 2skugga
| Singular | |
|---|---|
| en skuggning | obestämd form |
| en skuggnings | obestämd form genitiv |
| skuggningen | bestämd form |
| skuggningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| skuggningar | obestämd form |
| skuggningars | obestämd form genitiv |
| skuggningarna | bestämd form |
| skuggningarnas | bestämd form genitiv |


