publicerad: 2015
spjälka
spjälka
verb
~de ~t 1 klyva, sönderdela, splittra2 spjäla bruten arm
| Finita former | |
|---|---|
| spjälkar | presens aktiv |
| spjälkas | presens passiv |
| spjälkade | preteritum aktiv |
| spjälkades | preteritum passiv |
| spjälka | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att spjälka | infinitiv aktiv |
| att spjälkas | infinitiv passiv |
| har/hade spjälkat | supinum aktiv |
| har/hade spjälkats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| spjälkande | |
| Perfekt particip | |
| en spjälkad + substantiv | |
| ett spjälkat + substantiv | |
| den/det/de spjälkade + substantiv | |
spjälka upp
• spjälka upp el. uppspjälka ngtInfinita former att spjälka upp infinitiv aktiv Presens particip uppspjälkande Perfekt particip en uppspjälkad + substantiv ett uppspjälkat + substantiv den/det/de uppspjälkade + substantiv


