publicerad: 2015
täppa
1täppa
substantiv
~n täppor • liten trädgård; herre på täppan ⟨vard.⟩ den som bestämmer
| Singular | |
|---|---|
| en täppa | obestämd form |
| en täppas | obestämd form genitiv |
| täppan | bestämd form |
| täppans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| täppor | obestämd form |
| täppors | obestämd form genitiv |
| täpporna | bestämd form |
| täppornas | bestämd form genitiv |
2täppa
verb
täppte täppt • tills. med igen, till:
| Finita former | |
|---|---|
| täpper | presens aktiv |
| täpps (täppes) | presens passiv |
| täppte | preteritum aktiv |
| täpptes | preteritum passiv |
| täpp | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att täppa | infinitiv aktiv |
| att täppas | infinitiv passiv |
| har/hade täppt | supinum aktiv |
| har/hade täppts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| täppande | |
| Perfekt particip | |
| en täppt + substantiv | |
| ett täppt + substantiv | |
| den/det/de täppta + substantiv | |
täppa igen
• täppa tillInfinita former att täppa igen infinitiv aktiv Presens particip igentäppande Perfekt particip en igentäppt + substantiv ett igentäppt + substantiv den/det/de igentäppta + substantiv
täppa till
• tillslutaInfinita former att täppa till infinitiv aktiv Presens particip tilltäppande Perfekt particip en tilltäppt + substantiv ett tilltäppt + substantiv den/det/de tilltäppta + substantiv


