publicerad: 2015
tilldra
till|dra
el. åld. till|draga
verb
‑drog, ‑dragit, pres. ‑drar • tills. med sig:
| Finita former | |
|---|---|
| tilldrar (tilldrager) | presens aktiv |
| tilldrog | preteritum aktiv |
| tilldra (tilldrag) | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att tilldra (tilldraga) | infinitiv aktiv |
| har/hade tilldragit | supinum aktiv |
| Presens particip | |
| tilldragande | |
tilldra sig
1 hända2 bli föremål för: tilldra sig el. dra till sig all uppmärksamhetOrdform(er) tilldra sig


