publicerad: 2015
träffning
träff·ning
substantiv
~en ~ar • ⟨åld.⟩ mindre drabbning, skärmytsling
| Singular | |
|---|---|
| en träffning | obestämd form |
| en träffnings | obestämd form genitiv |
| träffningen | bestämd form |
| träffningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| träffningar | obestämd form |
| träffningars | obestämd form genitiv |
| träffningarna | bestämd form |
| träffningarnas | bestämd form genitiv |


