publicerad: 2015
lyssna
lyssna
verb
~de ~t • försöka höra; uppmärksamt höra på; lyssna till ngt äv. bildl. skänka uppmärksamhet åt ngt
Finita former | |
---|---|
lyssnar | presens aktiv |
lyssnas | presens passiv |
lyssnade | preteritum aktiv |
lyssnades | preteritum passiv |
lyssna | imperativ aktiv |
Infinita former | |
att lyssna | infinitiv aktiv |
att lyssnas | infinitiv passiv |
har/hade lyssnat | supinum aktiv |
har/hade lyssnats | supinum passiv |
Presens particip | |
lyssnande | |
Perfekt particip | |
en lyssnad + substantiv | |
ett lyssnat + substantiv | |
den/det/de lyssnade + substantiv |
lyssna av
• lyssna av el. avlyssna ett samtal
Infinita formeratt lyssna avinfinitiv aktivPresens participavlyssnandePerfekt participen avlyssnad + substantivett avlyssnat + substantivden/det/de avlyssnade + substantiv
lyssna in
• lyssna noga på
Infinita formeratt lyssna ininfinitiv aktivPresens participinlyssnandePerfekt participen inlyssnad + substantivett inlyssnat + substantivden/det/de inlyssnade + substantiv