SAOL
publicerad: 2015
hypokondrisk
hypo·kondr·isk
[‑kån´drisk]
adjektiv
~t ~a hypokondri
Positiv | |
---|---|
en hypokondrisk + substantiv | |
ett hypokondriskt + substantiv | |
den/det/de hypokondriska + substantiv | |
den hypokondriske + maskulint substantiv |
SO
publicerad: 2021
hypokondrisk
hypokondriskt hypokondriska
hypo·kondr·isk
adjektiv
●
som har att göra med
hypokondri
JFR
inbillningssjuk
○
spec.
som lider av hypokondri
en hypokondrisk patient
belagt sedan 1782
SAOB
publicerad: 1932
HYPOKONDRISK hyp1okon4drisk l. -åk- l. -ωk-, adj.; adv. -T.
Etymologi
[jfr t. hypochondrisch, eng. hypochondric, fr. hypocondriaque, ävensom gr. ὑποχονδριακός, sjuk i veka livet]
adj. till HYPOKONDRI, ngn gg möjl. till HYPOKONDRIUM. Hypocondriska besvärligheter. Leopold (1782) i 2Saml. 7: 24. Underlig och hypochondrisk, tror han sig stundom sjuk. Porthan BrefCalonius 175 (1795). Gadelius Själsl. 1: 198 (1921). Sjukliga idéer om kroppsliga förändringar (hypokondriska tankevillor). Wigert PsykSj. 2: 57 (1925).