SAOL
publicerad: 2015
stugsittare
stug|sitt·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑sittarna • person som helst vistas inomhus
Singular | |
---|---|
en stugsittare | obestämd form |
en stugsittares | obestämd form genitiv |
stugsittaren | bestämd form |
stugsittarens | bestämd form genitiv |
Plural | |
stugsittare | obestämd form |
stugsittares | obestämd form genitiv |
stugsittarna | bestämd form |
stugsittarnas | bestämd form genitiv |
SO
publicerad: 2021
stugsittare
stugsittaren, plural stugsittare, bestämd plural stugsittarna
stug|sitt·ar·en
substantiv
●
person som mest vistas inomhus och lever ett passivt liv (åtminstone i fysiskt avseende)
efter pensioneringen har han blivit mer av en stugsittare än förut
belagt sedan ca 1755