SAOL

publicerad: 2015  
tandning
tand·­ning substantiv ~en ~ar till tandad
Singular
en tandningobestämd form
en tandningsobestämd form genitiv
tandningenbestämd form
tandningensbestämd form genitiv
Plural
tandningarobestämd form
tandningarsobestämd form genitiv
tandningarnabestämd form
tandningarnasbestämd form genitiv

SO

publicerad: 2021  
tandning tandningen tandningar
tand·ning·en
substantiv
tan`dning
tandad kant
riv av i tandningen; ett skilling banco-märke med perfekt tandning
belagt sedan 1911

SAOB

Sökningen på tandning i SAOB gav inga svar.